UN DÍA DESPOIS DO REXURDIMENTO

Remataron os exames e o rexurdir das nosas vidas normais xa chegou. Bueno, tanto como normal non foi. Estar ciego durante todo o día e boa parte da noite non se pode considerar normal... Ou si?
O caso é que xa remataron as noites sen dormir, os días enterios na biblioteca, os profesores que te putean coasa súas retorcidas artimañas feitas preguntas de exame que se non contestas ben te vas á merda, etc. Pero tamén botas de menos a cantidade de cachondas xuntas que hai nun solo lugar como é unha biblioteca ou esas pausa de 5 minutos que acababan sendo 30.
Dios pero que merda estou escribindo. Vou moi ciego.

UN HOME QUE XACE AQUÍ

Dende os máis recónditos lugares (AI-5 da Facultade de CC da Comunicación de Santiago) comeza esta nova etapa de creación para a rede. Por que este cambio? Pois non o sei. Quizais porque son un pouco máis vello e porque o meu anterior recuncho cibernético xa non me valía para expresarme.
Quizais sexa o momento de rachar co pasado e entrar nunha nova etapa. De tódolos xeitos espero que vos divirtades co que poña aquí e por suposto que rajedes todo o que queirades, que para iso estamos. Hala, que estes artigos de introdución sempre son unha rallada monumental e non din nada. Basicamente, cambiei de blog porque me deu por aí. Veña, a pasalo ben.

P.D. Emilio Grandío Seoane cabronazo. Mal profesor e peor escritor.